لاغر شدن به چه قیمت

لاغر شدن به چه قیمت؟؟؟

لاغر شدن به چه قیمت؟؟؟ | میلیون ها انسان در روی کره زمین وجود دارند که از ظاهر خود راضی نیستند و به همین دلیل تلاش می کنن تا با استفاده از انواع رژیم غذایی کاهش وزن به ظاهر مورد نظر خود برسند. دلیل این موضوع به تبلیغات و تغییر معیارهای اجتماعی برای داشتن اندامی متناسب و زیباتر است. در حالی که سلامت جسمی نسبت به تناسب ظاهر که مطابق املاک های امروزی باشد در اولویت قرار دارد اما گاهی آنقدر تبلیغات زیادی برای داشتن اندام زیبا می شود که بسیاری از افراد ناخواسته تحت تاثیر آن قرار می گیرند.

بنابراین این فشار روانی است که باعث می شود افراد به سمت کاهش وزن بروند و در این مسیر ممکن است حتی سلامتی خود را نیز به خطر بیندازند. تحقیقات نشان می دهد که این فشار روانی بر دخترها بیشتر است و 40 درصد آنها گرفتن رژیم غذایی کاهش وزن را از 9 سالگی تجربه می کنند. بعضی از افراد برای کاهش وزن بسیار زیاده روی می کنند تا جایی که سلامت آنها در اثر رژیم غذایی نادرست که باعث لاغری بیش از حد می شود به خطر می افتد زیرا فکر می کنند که به اندازه کافی لاغر نیستند. متاسفانه این موضوع باعث به وجود آمدن اختلال خوردن می شود.

اختلال خوردن چیست؟

اختلال خوردن به گروهی از بیماری های روانی گفته می شود که بر نحوه احساس به غذا خوردن و تصوری که فرد از ظاهر اندام خود دارد تاثیر می گذارد. به طور کلی سه اختلال در خوردن غذا وجود دارد که عبارتند از:

• بی اشتهایی عصبی
• بولیمیای عصبی
• اختلال پرخوری

با وجود اینکه هر سه این موارد اختلال خوردن نامیده می شوند اما باید گفت این اختلالات بیشتر از آنکه به خود غذا مربوط باشد به احساس فرد نسبت به خود مربوط می شود. بنابراین این اختلالات ریشه روانی دارند و برای درمان آنها باید دید که فرد چه مشکلات روحی دارد که به شکل اختلال در خوردن خودش را نشان می دهد.

انواع اختلال در خوردن کدامند؟

بی اشتهایی عصبی

یکی از انواع اختلال در خوردن بی اشتهایی عصبی است. در این اختلال فرد به دلیل مسائل و فشار روانی که بر او وارد شده است اشتهای خود را از دست می دهد و فرد از ترس چاق به نظر رسیدن و یا چاق شدن دچار وسواس در خوردن می شود و در نتیجه غذای کمی می خورد. در بعضی موارد فرد تصور می کند که اندام بسیار بزرگی دارد و از لحاظ ظاهری چاق به نظر می رسد. به عبارت دیگر فرد از افزایش وزن آنقدر ترسیده است که میل خود به خوردن غذا را از دست می دهد. یکی دیگر از علل این نوع بی اشتهایی به این موضوع مربوط می شود که فرد تصور می کند اگر ظاهر لاغرتری داشته باشد پس زیبا تر و خواستنی تر است و به همین دلیل اشتهای خود را از دست می دهد.

افرادی که دچار این نوع بی اشهایی می شوند با کم خوری می خواهند که به وزن ایده ال خود برسند و به هیچ وجه در خوردن غذا یا ورزش زیاده روی نمی کنند. افراد دیگر مقدار کمی غذا می خورند و سپس سعی می کنند با روش های مختلف مثل بالا آوردن عمدی غذایی که خورده اند از جذب آن خودداری کنند. افراد جوان تری که دچار بی اشتهایی هستند به این دلیل که دچار اضافه وزن نشوند از خوردن غذا خودداری می کنند و این موضع می تواند برای آنها مضر باشد زیرا هنوز در مرحله رشد قرار دارند و در صورت استفاده از برنامه غذایی نامناسب آسیبی که به خود می رسانند حتی می تواند اثرات جبران ناپذیر بر بدن آنها بگذارد به طوری که تا پایان عمر آن را با خود داشته باشند.

بیشتر کسانی که به بی اشتهایی عصبی مبتلا هستند این جنبه از کم خوردن را در نظر نمی گیرند که سلامتی به دلیل نرسیدن مواد مغذی لازم به بدن به خطر می افتد. زمانی که مواد مغذی لازم به بدن نمی رسد بیماری های مختلفی را با خود به همراه خواهد داشت. از جمله این بیمارهای می توان به مشکلات قلبی، استخوانی و باروری در زنان اشاره کرد. برخی از تحقیقات نشان داده اند 10 درصد از افرادی که برای مدت طولانی با بی اشتهایی عصبی زندگی می کنند با مشکلات جدی مربوط به سلامت جسمی تا آخر عمر روبرو می شوند و حتی دست به خودکشی می زنند. برای لاغر شدن لزوما غذا نخوردن راه حل نیست و می توانید از انواعی روش های لاغری استاندارد مثل رژیم های غذایی من و رژیم استفاده کنید.

اختلال بولیمیا

یکی دیگر از اختلالات روانی در غذا خوردن اختلال بولیمیا عصبی یا پر خوری عصبی است. در این نوع اختلال فرد در یک مدت زمان کوتاه غذای زیادی می خورد. به عبارت دیگر فرد هیچ کنترلی بر میزان غذایی که می خورد ندارد. در این نوع اختلال فرد ممکن است زمانی که در حال غذا خوردن است احساس خوبی داشته باشد اما به محض آنکه غذایش تمام شد از اینکه دچار اضافه وزن شود به وحشت بیفتد و در نتیجه سعی کند تا غذا را از معده خود خارج کند. درست مانند بی اشتهایی عصبی افرادی که دچار بولیمی هستند نیز ممکن است خودشان را چاق تر از چیزی که واقعا هستند ببینند و یا برعکس خودشان را لاغرتر از آنچه هستند تصور کنند.

اختلال پرخوری

در این نوع اختلال فرد کنترلی بر میزان غذایی که می خورد ندارد و به شدت پرخوری می کند اما بعد از اینکه غذایش تمام شد احساس پشیمانی، انزجار، افسردگی و حتی گناه می کند. زیاد غذا خوردن شاید واکنشی احساسی یا افسردگی، اضطراب یا استرس باشد. تفاوت این اختلال با بولیمیا در این است که افرادی که به این اختلال دچار هستند بر خلاف بولیمیا سعی نمی کنند بلافاصله بعد از خوردن غذا آن را بالا بیاورند. به این نوع اختلال گاهی اختلال پرخوری اجباری نیز گفته می شود.

چه افرادی بیشتر دچار اختلال غذا خوردن می شوند؟

بی اشتهایی عصبی بین 5/0درصد تا 4 درصد از زنان را تحت تاثیر قرار می دهد. در مورد بولیمیا بین 1 تا 4 درصد از زنان به آن دچار می شوند. در مورد اختلال پرخوری می توان گفت که همه افراد که حدود 2 درصد هستند تحت تاثیر آن قرار می گیرند. به طور کلی این اختلالات به احتمال زیاد بر این افراد تاثیر می گذارد:

زنان: حدود 90درصد افرادی که مبتلا به بی اشتهایی و بولیمیا تشخیص داده شده اند زن هستند. اما اختلال پرخوری بر مردان و زنان به طور مساوی تاثیر می گذارد.

جوانان: همه این اختلالات غالبا در سنین نوجوانی و جوانی شروع می شوند ، هرچند که ممکن است زودتر یا دیرتر نیز شروع شود.

اعضای خانواده: اگر یکی از اعضای نزدیک خانواده دارای اختلال در خوردن باشد احتمال ابتلا به این اختلال در سایر افراد بیشتر می شود.

افرادی که رژیم می گیرند: افرادی که رژیم می گیرند بیشتر در معرض احتمال ابتلا به اختلال خوردن قرار دارند. علاوه بر این ممکن است افرادی که وزن زیادی را با رژیم غذایی از دست داده اند نیز اختلال در خوردن غذا بیشتر شود.

از کجا بفهمیم که دچار اختلال غذایی هستیم؟

اگر برخی از علائم مربوط به اختلال در خوردن در شما وجود داشته باشد احتمال دارد که به یکی از این نوع اختلالات دچار باشید. برای آنکه بدانید آیا اختلال در خوردن دارید یا نه به سوالات زیر پاسخ دهید. اگر پاسخ شما به این سوالات مثبت باشد بهتر است که به پزشک مراجعه کنید.

• همیشه در مورد غذا، رژیم غذایی و وزن خودم فکر می کنم
• اغلب حتی وقتی گرسنه هستم از خوردن غذا خودداری می کنم
• بعد از خوردن غذا احساس گناه و شرم می کنم
• اغلب وقتی غذا می خورم احساس کنترل داشتن بر غذا خوردن نمی کنم
• وقتی غذا نمی خورم احساس بهتری می کنم
• هرگز خوشحال نخواهم شد مگر اینکه به وزن ایده آل خودم برسم
• اغلب سعی می کنم با پاکسازی از شر غذایی که خورده ام خلاص شوم
• علائم جسمی مانند ریزش مو ، خشکی پوست ، سرگیجه یا کمبود انرژی را تجربه می کنم که نشان می دهد بدن من به اندازه کافی مواد مغذی دریافت نمی کند

در مورد اختلال در خوردن چه کاری می توانید بکنید؟

کمک گرفتن برای درمان اختلال در خوردن بسیار مهم است زیرا غذا خوردن ، پاکسازی ، و یا محدود کردن شدید میزان غذا می تواند باعث مشکلات جدی برای سلامتی شود. اختلالات خوردن در بسیاری از موارد قابل درمان هستند و افراد زیادی بهبود پیدا می کنند. درمان اختلال خوردن غالبا با کمک متخصصان مختلف از جمله متخصصین تغذیه و اعصاب انجام می شود. معاینات منظم پزشکی نیز برای معالجه مشکلات سلامتی جسمی بسیار مهم است.

از آنجایی که اختلال در غذا خوردن یک اختلال روحی است مشاوره بخش مهمی از درمان برای آن محسوب می شود. درمان شناختی-رفتاری یا CBT یکی از روش هایی است که به افراد کمک می کند تا افکار ، احساسات و رفتارهای مربوط به این اختلال را درک کنند. درمان بین فردی یا IPT نیز بر روابط شما با افراد دیگر متمرکز است و از این طریق به شما در درمان کمک می کند. خانواده درمانی نیز می تواند به کل خانواده کمک کند تا این اختلال را درک کنند و به فردی که به آن دچار است بهتر کمک کنند.
در کنار این موارد یک متخصص تغذیه نیز می تواند به شما در انتخاب رژیم و برنامه غذایی خوب و مناسب کمک کند تا بتوانید با یک رژیم لاغری سالم بر این مشکل غلبه کنند. در برخی موارد حاد بستری شدن در بیمارستان الزامی است زیرا فرد وزن زیادی از دست داده و یا ایجاد مشکلات جدی برای سلامتی او به وجود آمده است و به همین دلیل شاید لازم باشد تا در بیمارستان تحت مداوا قرار بگیرد. استفاده از داروهای خاص معمولا اولین گزینه درمانی برای این اختلال نیست ، اگرچه برخی تحقیقات نشان می دهد که نوعی داروی ضد افسردگی می تواند به افرادی که به اختلال خوردن مبتلا هستند کمک کند.

سخن آخر

این روزها با تغییراتی که در سبک زندگی و معیار زیبایی ظاهری به وجود آمده است بسیاری از افراد نسبت به ظاهر و اندام خود احساس رضایت نمی کنند. معیارهایی مثل لاغری بیش از حد و انواع فشارهای روانی باعث به وجود آمدن اختلال در خوردن شده است. اختلال در خوردن در حقیقت یک مسئله روحی است که در آن فرد تصور می کند که بیش از حد چاق است و یا از ترس چاق شدن به اندازه کافی غذا نمی خورد.

اختلال در خوردن قابل درمان است و به کمک متخصصین تغذیه و روان شناس و مشاور می توان آن را کنترل و بر طرف کرد. یکی از دلایل به وجود آمدن این اختلالات استفاده از رژیم غذایی نامناسب است. برخی از افراد برای لاغر شدن از رژیم غذایی غیر اصولی استفاده می کنند و همین موضوع باعث می شود تا بیش از حد لاغر شوند. لاغری بیش از حد نیز علاوه بر مشکلاتی که برای سلامتی به همراه دارد بر روان نیز تاثیر می گذارد و مشکلات زیادی را به همراه خواهد داشت. اگر یک برنامه و رژیم غذایی اصولی داشته باشید دیگر لازم نیست نگران اضافه وزن خود شوید. بنابراین قبل از انتخاب هر نوع رژیم غذایی ابتدا با مشاورین تغذیه مشورت کنید.