شکم گنده ها بخوانند عوارض چاقی شکمی

شکم گنده ها بخوانند: عوارض چاقی شکمی

شکم گنده ها بخوانند | چربی اضافی بدن عواقب جدی برای سلامتی دارد. چربی اضافی بدن معمولا با میزان کلسترول و LDL و همچنین تری گلیسیریدها و سطح پایین کلسترول HDL خوب مرتبط است. این وضعیت، حساسیت بدن نسبت به انسولین، افزایش قند خون را از بین می برد. چربی اضافی بدن خطرات جدی برای سلامتی فرد دارد به نحوی که باعث مرگ و ناتوانی از جمله حملات قلبی، سکته مغزی، فشار خون بالا، سرطان، دیابت، استئوآرتریت، کبد چرب شده و به افسردگی کمک می کند. هنگام رویارویی با این مشکلات و چاقی شکم، جای تعجب نیست که دوست داشته باشید، بدانید که چقدر باید وزن کم کنید. اما این سوال رایج و مهم در واقع سؤالی اشتباه است چرا که برای دستیابی به سلامتی بدن مسئله ی مهم میزان وزن شما نیست بلکه میزان چربی شکمی و پهلوهایتان است.

ارزیابی چاقی

روشهای ارزیابی وزن بدن و چاقی در طول سالها تغییر کرده اند. اما هنگامی که دانشمندان تشخیص دادند که مسئله ی مهم، وزن بدن نیست بلکه میزان چربی موجود در بدن است، استانداردها شروع به تغییر کردند و بعد از آن شاخص توده بدنی (BMI) به عنوان روشی استاندارد برای تشخیص اضافه وزن و چاقی در نظر گرفته شده است. اگر چه BMI ابزار سنجشی و استاندارد مناسبی برای تعیین سطح چربی بدن بوده و معمولا از اندازه گیری های پوستی دقیق تر است، اما چند نقص بزرگ دارد. مثلا در ورزشکاران حرفه ای که عضلات حجیم و بزرگ دارند معمولا تعیین سطح BMI دچار اشکال می شود، از طرف دیگر در بزرگسالانی که عضلاتشان تحلیل رفته و از بین رفته اند معمولا BMI نمی تواند به طور دقیق میزان چربی بدن را منعکس کند. اما مهمترین مشکل این ابزار سنجشی، این است که بدون توجه به نحوه توزیع چربی، مقدار آن را مشخص می کند. اگرچه چربی اضافی خوب نیست، اما یک نوع چربی اضافی بسیار خطرناک تر از سایر موارد است. تحقیقات نشان می دهد که چربی شکم بدترین حالت را داشته و سلامتی بدن را در معرض خطرات جدی قرار می دهد.

مضرات چربی شکمی

چه چیزی چربی شکم را بسیار مضر می کند؟ دانشمندان هنوز پاسخ این سوال را به درستی نمی دانند، اما با تحقیقات اخیر، سرنخ های مهمی برای پاسخ به این سوال بدست آمده است. برای اینکه بتوانید اطلاعات به دست آمده از تحقیقات را درک کنید، ابتدا باید بدانید که چربی شکمی معمولا به دو شکل مختلف ایجاد می شود. بخشی از آن در بافت چربی درست در زیر پوست قرار دارد. این چربی زیر پوستی دقیقا مانند چربی های دیگر بدن رفتار می کند. این نوع چربی هیچ مزایایی برای سلامتی بدن ندارد اما تهدید خاصی هم به شمار نمی آید.

اما نوع دیگر آن چربی داخل شکم است که داستان دیگری دارد. این چربی احشایی در اطراف اندامهای داخلی قرار دارد و همین نوع چربی شکمی است که خطرات بسیار زیادی برای سلامت بدن داشته و به نوعی تهدید جدی برای بدن به شمار می رود. مهمترین دلیلی که این نوع چربی را خطرناک می کند این است که چاقی احشایی باعث بیش فعال شدن مکانیسم های پاسخ به استرس شده و نهایتا منجر به افزایش فشار خون، قند خون و خطر قلبی می شود.

یکی دیگر از دلایل آن وابسته به مفهوم لیپوتوکسیک است. برخلاف چربی زیر جلدی، سلولهای چربی احشایی، تولیدات متابولیکی خود را مستقیماً وارد گردش پورتال می کنند که مستقیماً به کبد منتقل می شود. در نتیجه هنگامی که سلولهای چربی احشایی زیاد می شوند، تری گلیسیرید زیادی تولید می کنند که مستقیما به کبد ریخته می شود. اسیدهای چرب آزاد نیز در لوزالمعده، قلب و سایر اعضای بدن جمع می شوند. در تمام این عضوها، اسیدهای چرب در سلولهایی جمع می شوند که برای ذخیره چربی ساخته نشده اند و نتیجتا باعث بروز اختلال در عملکرد اعضای بدن می شوند که این اختلال به نوبه ی خود باعث اختلال در تنظیم انسولین، قند خون، کلسترول و همچنین عملکرد غیر طبیعی قلب می شود.
شاید تمامی این دلایل به تنهایی باعث بروز اختلال و مشکلات قلبی نشوند اما کمک ویژه ای به بروز این اختلالات می کنند. به طور کلی، مشاهدات بالینی و نتایج تحقیقات پایه نشان دهنده ی این است که وجود چربی بیش از حد در داخل شکم، نقش عمده ای در بیماری های قلبی عروقی دارد.

ارزیابی چاقی شکم

دقیق ترین روش برای مشخص کردن چاقی شکمی، استفاده از توموگرافی کامپیوتری (CT) یا تصویربرداری با رزونانس مغناطیسی (MRI) است. اما به دلیل اینکه هزینه ی این ارزیابی بسیار گران است و به تجهیزات پیشرفته ای نیاز دارد، معمولا توصیه نمی شود. یک روش بسیار ساده تر، تعیین نسبت دور کمر به لگن است. در این روش دور شکم را در محل ناف در حالت معمولی اندازه گیری کنید. در مرحله بعد، دور باسن را در وسیع ترین نقطه آن، معمولاً در برجستگی های استخوانی اندازه بگیرید و نهایتا اندازه ی دور کمر را بر اندازه باسن تقسیم کنید

دور کمر (اینچ) / باسن (در اینچ) = نسبت

اگر این عدددر مردان بالای 0.95 و در زنان بالای 0.85 باشد، احتمال ابتلا به سكته قلبی یا سكته مغزی افزایش می یابد. تعیین نسبت دور کمر به باسن روشی بسیار مفید است. اما بسیاری از متخصصان تغذیه در حال حاضر، از یک تکنیک بسیار ساده تر استفاده می کنند. اندازه ی دور کمر. از آنجایی که برای این روش تنها اندازه گیری دور کمر لازم است از روش دیگر دقیق تر و راحت تر است. برای اندازه گیری مناسب دور کمر، کفش های خود را در آورده و پاهای خود را کنار هم جفت کنید. حتما بدون لباس این اندازه گیری را انجام دهید. در حالت بازدم و آرامش کامل. با استفاده از متری که کش نمی آید دورکمر را در محل ناف اندازه گیری کنید. حتماً نوار را به موازات زمین نگه دارید و اندازه گیری دقیقی انجام دهید. نزدیکترین شماره ی ممکن به دست، اندازه ی دور کمر را نشان می دهد.

حال بررسی کنید که در کدام یک از دسته های زیر قرار می گیرید:

• کم خطر برای مردان، 37 اینچ و زیر 37 اینچ
• کم خطر برای مردان، 31.5 اینچ و پایین تر
• ریسک متوسط برای مردان، بیت 37 تا 39 اینچ
• ریسک متوسط برای زنان، بین 31 تا 34
• پر خطر برای مردان، 40 اینچ و بالاتر
• پرخطر برای زنان، 35 اینچ و بالاتر
• دلایل جمع شدن چربی شکم

 انتخاب نوع مواد غذایی

تأثیر عمده ای برای تجمع چربی شکم دارد. مصرف شکر، به ویژه فروکتوز، با چاقی شکم و انباشته شدن چربی شکمی ارتباط تنگاتنگی دارد، خصوصاً وقتی افراد نوشابه می نوشند. این نوع چاقی یا به دلیل مصرف بیش از حد کالری مصرفی است و یا به دلیل وجود فروکتوز که باعث کندی متابولیسم و چربی سوزی می شود. صرف نظر از دلیل انباشت چربی، افزایش سطح قند در بدن باعث انباشته شدن چربی اضافه و چربی شکم در بدن می شود.

 مصرف الکل

مصرف الکل در انباشت چربی شکمی تاثیر زیادی دارد.کالری اضافی ناشی از مصرف الکل به عنوان چربی ذخیره می شود و مانند شکر، باعث کاهش چربی سوزی و سوخت و ساز بدن می شود. هر چه مصرف الکل بیشتر شود، میزان چربی شکمی نیز افزایش می یابد که بسیار خطرناک است.

مصرف چربی های “بد”

مصرف چربی های بد یا مضر. آیا تا به حال شنیده اید که استفاده از چربی های مضر باعث چرب شدن بدن شما می شود. این گفته کاملا صحیح است چرا که مصرف چربیهای ترانس( اشباع شده) برای بدن خطرناک است. اینها چربی هایی هستند که به منظور دوام و ماندگاری بیشتر، هیدروژن به آنها اضافه شده است. بنابراین مواد غذایی و یا آشامیدنی که به آن ها چربی های ترانس اضافه شده است، اگر چه دوام و ماندگاری بیشتری دارند اما باعث ایجاد التهاب زیادی در بدن می شوند و باعث ایجاد مقاومت بدن به انسولین و انباشت چربی شکم می شوند.

 عدم تحرک

ورزش و فعالیت نقش مهمی در از بین بردن چربی شکم دارد، بنابراین افراد کم تحرک و کم فعالیت و کسانی که معمولا در حال تماشای تلویزیون هستید، بیشتر در معرض بروز چربی شکمی هستند.

 راحتی مدرنیته

راحتی که در اثر گسترش علم و تکنولوژی و مدرنیته ایجاد شده است، در واقع نیاز به فعال بودن را تا حد زیادی کاهش می دهد و نتیجتا خطر افزایش وزن را زیاد می کند.

بالارفتن سن

پیری در تجمع چربی شکمی نقش ویژه ای دارد. حتی اگر به چشم نیاید، اما بسیاری از خانم ها به ویژه در سن یائسگی متوجه تجمع چربی شکم می شوند.
این حالت معمولا به دلیل تغییرات هورمونی است، هنگامی که با نزدیک شدن به دوران یائسگی، میزان استروژن در بدن خانم ها کاهش پیدا می کند، چربی شکمی ایجاد می شود.

خواب

کمبود خواب منجر به افزایش وزن و چربی شکمی می شود. کسانی که به اندازه ی کافی نمی خوابند و معمولا فقط 5 ساعت یا کمتر می خوابند، با افزایش وزن روبرو می شوند. البته اگر این افراد به عارضه ی آپنه خواب دچار باشند قطعا افزایش وزن بیشتری را تجربه خواهند کرد.

استرس

وجود استرس در ذهن و پیامدهای ذهنی آن باعث ترشح هورمون کورتیزول در بدن می شود که باعث تولید چربی شکمی در بدن می شود.
هر چه میزان استرس در زندگی فردی بیشتر باشد نهایتا افزایش وزن بیشتری را تجربه خواهد کرد. وجود استرس بر کارکرد متابوولیسم بدن نیز تاثیر می گذارد، به شکلی که متابولیسم بدن را کم می کند که این نیز به نوبه ی خود باعث انباشت چربی شکمی و چاقی می شود.

 بارداری

حاملگی باعث بزرگ شدن شکم و افزایش چربی های شکمی می شود. در این رحم افت کرده و ماهیچه های شکمی تغییر می یابند، و چربی زیادی در شکم ها و پهلو ها ذخیره شده و به اصطلاح چاقی موضعی به وجود می آورد.

 اشکالات روده

اشکالات روده نقش مهمی در چاقی و چربی شکم و پهلو دارند. اگر تعادل فلور ( باکتری های روده) بر هم بخورد، مطمئنا فرد دچار چاقی، افزایش وزن و انباشت چربی شکم و پهلو می شود. این باکتری ها برای غذارسانی و تغذیه ی خود، سیگنالهایی را به مغز ما ارسال می کنند که باعث می شوند فرد نسبت به خوردن کربو هیدراتها و مواد قندی تحریک شود. اما این وسوسه دائم به خوردن کربوهیدراتها و مواد قندی، باعث چربی شکم و چاقی می شوند

 ژن های چاقی

ژن ها می توانند عامل اصلی چربی شکم و چاقی باشند. مثلا کسی که مادر، دایی و یا عمه ای چاق دارد، قطعا ژن چاقی را در بدن خود دارد. در یک مطالعه سال 2011 ، بیش از 40 نوع ژن شناخته شده وجود دارد که با چاقی و انباشت چربی در بدن مرتبط هستند.

حال که با عوامی چاقی شکم و افزایش وزن آشنا شدید، اگر می خواهید وزن کم کنید و راهکارهایی برای ازبین بردن چربی شکم و پهلو پیدا کنید، می توانید با مراجعه به سایت من و رژیم، از برنامه غذایی مناسب و تغذیه سالم این سایت بهره مند شده و به راحتی با پیگیری رژیم های خاص نهایتا به لاغری و کاهش وزن دست پیدا کنید.